مناجات دوشنبه 86/1/20 ساعت 4:7 عصر نگفتم به جز با خدایی که هست از این درد بی ‌انتها‌یی که‌ هست             من و کوله‌ بار خلوصی که نیست         شب و اشک و دست دعایی‌که هست                     به  دنبال  خود می‌کشاند  مرا                  در این کوچه‌ها ردپایی‌که هست                               برایم در این بی‌کسی‌ها تویی                          صمیمی‌ترین آشنایی‌که هست                                          خجل می‌کند ماه و خورشید را                                        تو را دست بی‌ادعایی که‌‌‌ هست                                                                        ------                         نوشته شده توسط: مریم متون ادبی نوشته های دیگران ()